Τα «Τηλεφωνικά Ασυνείδητα» είναι ζωντανά κύτταρα που αναπαράγονται μέσω της αυτόματης γραφής συνειρμών που συμβολοποιούνται. Η μόνη προσπάθεια κατά την εξέλιξή τους είναι να μην ξεφύγουν από αυτή την άναρχη σύμβαση ή καλύτερα να περιοριστεί ο έλεγχος και η αναδόμησή τους, να παρέμβει ελάχιστα η λογική της σύνθεσης κυριαρχώντας η ενστικτώδης αισθητική, παρασυρμένη από τις λιγότερο θεατές πτυχές του νου. Δημιουργούνται εν μέσω μη δημιουργικών ενασχολήσεων - όπως τα τηλεφωνήματα - και για να ωριμάσουν απαιτείται ουδέτερος χρόνος. Αποτελούν κώδικες που η αποκρυπτογράφησή τους εκπλήσσει ακόμη και τον δημιουργό τους, όμως δεν αποκαλύπτουν μία αμιγώς προσωπική ψυχανάλυση του εικαστικού υποκειμένου, παρά τα επαναλαμβανόμενα «κατατεθέντα» αυτοαναφορικά σήματα. Αποκτούν προοδευτικά τον χαρακτήρα χαρτογράφησης συλλογικών νευρώσεων, με τη συμβολή της ασυνείδητης ασυδοσίας των ονείρων, αλλά ταυτόχρονα και με αμείλικτο υλισμό, δημιουργώντας την αντίφαση ενός σουρεαλιστικού τοπίου με θαυματουργικές προεκτάσεις, υφασμένου με ρεαλιστικά υλικά σχεδόν μαθηματικής συναρμογής.